SITOSAHAU ALICHONIFANYIA BOSS WANGU* 01 -02

simulizi: Nitau Beba Msalaba Wangu** sehemu 1 mwandishi:director13 Majira ya jioni ya mvua za vuli, Dar es Salaam ilifunikwa na wingu jeusi lenye huzuni. Magari yalikuwa yakipita kwa kasi huku barabara za jiji zikifurika kwa maji. Jackobo, kijana mwenye umri wa miaka 28, alikuwa ameketi kando ya mtaa wa Msimbazi, akiangalia maisha yanavyosonga mbele bila kujali huzuni aliyokuwa nayo moyoni. Jackobo alikuwa amezaliwa Kariakoo, sehemu yenye msongamano wa watu na pilikapilika zisizoisha. Maisha yake yalikuwa na changamoto tangu utotoni. Mama yake alifariki alipokuwa na miaka minne tu, na baba yake aliolewa tena na mwanamke aliyekuwa na moyo wa chuma. Kila siku ilikuwa vita kwa Jackobo, akihangaika kutafuta nafasi ya kupumua katika nyumba ambayo ilijaa vurugu na unyanyasaji. Alipopata nafasi ya kujitegemea, Jackobo alijitahidi kujiunga na chuo cha ufundi Kurasini, akitumaini kwamba maisha yangekuwa bora. Hata hivyo, maisha hayakumpa nafasi ya kupumzika. Baada ya kumaliza masomo yake, hakupata kazi kwa muda mrefu. Alijikuta akifanya kazi za vibarua Kariakoo, akihangaika kulipa kodi ya chumba chake kidogo huko Buguruni. Mwaka uliopita, Jackobo alipata mpenzi, Halima, binti mrembo kutoka Temeke. Walipendana kwa dhati, lakini maisha ya Jackobo yalikuwa magumu kiasi kwamba hakuweza kumuhudumia vizuri Halima. Halima, baada ya miezi kadhaa ya kushindana na hali hiyo, aliachana naye na kwenda kuolewa na mfanyabiashara tajiri. Siku ya leo, Jackobo alikuwa akitafakari maisha yake, akikumbuka ahadi zote alizowahi kutoa na ndoto zote alizowahi kuwa nazo. Alijua wazi kuwa hakuwa na mtu wa kumtegemea. Wakati mvua ikiendelea kunyesha, aliona picha ya mama yake ikirandaranda akilini mwake. Alikumbuka jinsi alivyokuwa akimkumbatia alipokuwa mtoto na kumwambia, “Mwanangu, bila kujali hali, lazima uendelee kupambana.” Akiwa ameketi chini ya kivuli cha jengo lililojaa biashara, Jackobo alitoa daftari lake la zamani kutoka mfukoni. Aliandika maneno yafuatayo: *"Nitabeba msalaba wangu. Hii ni safari yangu, si ya mwingine. Maisha yana maumivu, lakini sitakata tamaa. Pengine siku moja, nitapata mwanga kwenye giza hili."* Jackobo aliinuka na kutembea polepole kuelekea nyumbani kwake. Maji yalikuwa yakimwagika kutoka kwenye paa za majengo, na giza lilikuwa likitanda. Alijua kwamba maisha yalimpa sababu nyingi za kuacha, lakini moyo wake ulimwambia asikate tamaa. Dar es Salaam ilikuwa ngumu, lakini kwa Jackobo, matumaini yalikuwa taa isiyozimika. Hii ni simulizi ya Jackobo, kijana aliyekataa kufa moyo licha ya maumivu ya maisha. Hata kwenye giza nene la jiji, aliendelea kuamini kwamba nuru ipo mbele yake. Usiku wa manane, mvua ilikuwa bado inaendelea kunyesha, ikipiga madirisha ya nyumba ya Jackobo huko Buguruni kwa kishindo. Chumba chake kidogo kilikuwa na godoro la zamani lililowekwa sakafuni, meza ndogo yenye nyufa, na taa ya kandili iliyotoa mwanga hafifu. Kuta za chumba hicho zilikuwa na alama za maji yaliyopenya kutoka nje. Jackobo alilala akiwa amejifunika blanketi lake lililochanika. Ndoto za usiku huo zilikuwa za giza; aliona maisha yake yakiporomoka kama ukuta wa mchanga. Aliona sura za watu waliomtelekeza—Halima, baba yake, hata marafiki wachache ambao walimwacha wakati wa shida. Lakini kulikuwa na sura moja iliyong'aa zaidi katika ndoto zake: mama yake, aliyekuwa akimshika mkono na kumwambia, *“Usiache kupigania ndoto zako, mwanangu.”* Jackobo aliamka mapema asubuhi, mwanga wa alfajiri ukipenya kupitia dirisha lake dogo. Hakuweza kulala tena. Akilini mwake, wazo moja lilikuwa linamgonga—ni lazima afanye kitu tofauti leo, kitu kitakachomtoa kwenye mzunguko huu wa maisha ya mateso. Alipokuwa akivuta chai ya rangi isiyo na sukari, alikumbuka kwamba kuna rafiki yake wa zamani, Juma, aliyekuwa akiendesha duka dogo la vifaa vya magari huko Mwenge. Ingawa walikuwa hawajaonana kwa miaka mingi, Jackobo aliamua kwenda kumtafuta. Labda, alifikiri, Juma anaweza kumsaidia kupata kazi au angalau kumpa wazo la kujikwamua. Safari ya kwenda Mwenge ilikuwa ndefu na ya kuchosha. Hakukuwa na pesa ya daladala, kwa hiyo alitembea kilomita nyingi, akikatisha mitaa ya Magomeni na Kinondoni. Njiani, aliona watu wakiwa bize na shughuli zao: mama ntilie wakipika vitumbua, vijana wakisukuma mikokoteni, na wafanyabiashara wakifungua maduka yao. Hali hii ilimpa nguvu fulani ya kuendelea, kwani aliona kila mtu anapambana kwa njia yake. Jackobo alipofika Mwenge, alimkuta Juma akiweka bidhaa kwenye rafu za duka lake. Uso wa Juma ulijaa mshangao alipomwona rafiki yake wa zamani. "Jackobo! Ni wewe kweli?" Juma alisema kwa furaha. "Ndiyo, ni mimi," Jackobo alijibu huku akitabasamu kwa aibu. Walizungumza kwa muda mrefu, Jackobo akimweleza hali ngumu aliyopitia. Juma, ambaye alikuwa mkarimu kwa asili, alimpa kazi ya muda ya kusaidia katika duka hilo. "Sio kazi kubwa sana, lakini itakusaidia angalau kupata chakula na mahitaji ya msingi," Juma alisema. Siku hiyo, Jackobo alirudi Buguruni akiwa na hisia mchanganyiko—furaha kwamba angalau ameanza hatua mpya, lakini pia huzuni kwa sababu alijua safari bado ni ndefu. Usiku huo, aliandika tena kwenye daftari lake: *"Nilianza safari ya matumaini leo. Maisha hayajabadilika kwa ghafla, lakini nimepiga hatua. Nitaupeleka msalaba wangu mpaka mwisho, hata iweje."* Kwa siku zilizofuata, Jackobo alifanya kazi kwa bidii katika duka la Juma. Alijifunza mengi kuhusu biashara na jinsi ya kushughulika na wateja. Polepole, alianza kuweka akiba kidogo kutoka kwa mshahara wake. Alikuwa na ndoto ya kufungua biashara yake mwenyewe siku moja, ndoto ambayo ilimpa sababu ya kuamka kila asubuhi na kupambana. Miezi sita baadaye, maisha ya Jackobo yalikuwa yameanza kubadilika. Ingawa bado hakuwa amefikia mafanikio makubwa, alikuwa ameanza kuamini tena kwamba nuru ya matumaini ipo hata katikati ya giza nene. Simulizi yake ikawa ushuhuda wa nguvu ya kuvumilia na kutokata tamaa, hata katika hali ngumu zaidi. Nitau Beba Msalaba Wangu – Sehemu ya Pili** Miezi sita ilikuwa imepita tangu Jackobo aanze kazi katika duka la Juma. Licha ya changamoto za maisha, alikuwa na utaratibu uliomsaidia kusonga mbele: kuamka mapema, kufika kazini kwa wakati, na kufanya kazi kwa uaminifu. Hata hivyo, bado kulikuwa na maumivu ya ndani aliyoyabeba kimya kimya. Siku moja, alipokuwa ameketi kwenye benchi nje ya duka baada ya kazi, Juma alimkaribia akiwa na kikombe cha chai. "Jackobo, nimekuwa nikikuangalia kwa muda sasa. Unafanya kazi kwa bidii, lakini naona kuna jambo linakula moyo wako. Kuna kitu unaweza kushiriki?" Juma aliuliza kwa sauti ya huruma. Jackobo alitabasamu kwa uchungu. "Ni historia yangu tu, Juma. Kila nikijaribu kusahau, huzuni ya maisha ya nyuma hunirudia. Na zaidi, nina ndoto kubwa, lakini hazionekani kufikiwa." Juma alinyamaza kwa muda, akifikiria maneno ya kumfariji rafiki yake. Kisha akasema, "Kila mtu ana historia yenye maumivu, lakini si lazima historia hiyo iwe kifungo. Ukiendelea mbele, hatua moja baada ya nyingine, utashangaa jinsi mambo yanavyoweza kubadilika. Na kuhusu ndoto zako, usikate tamaa. Labda sasa ni wakati wa kuanza kufikiria hatua za kuyatekeleza." Maneno ya Juma yalimgusa Jackobo kwa undani. Usiku huo, alipokuwa amelala, alijiuliza: "Je, nipo tayari kuchukua hatua nyingine? Je, ninaweza kujipa nafasi tena?" ### **Mwanga Mpya wa Matumaini** Asubuhi iliyofuata, Jackobo alifika dukani akiwa na mpango kichwani. Baada ya kazi, alimwambia Juma: "Juma, nataka kujifunza zaidi kuhusu biashara. Naomba uniambie jinsi unavyoendesha duka hili, jinsi unavyonunua bidhaa, na jinsi unavyowashawishi wateja." Juma alifurahi kusikia hayo. "Hicho ni kitu kizuri, Jackobo. Nitakufundisha kila kitu nilichojifunza katika miaka hii." Kwa wiki kadhaa zilizofuata, Jackobo alijifunza kila kitu kuhusu uendeshaji wa biashara ndogo. Alijua jinsi ya kupanga bidhaa kwa mvuto, jinsi ya kushughulika na wateja wakorofi, na hata jinsi ya kutafuta masoko ya bei nafuu kwa bidhaa mpya. Kila siku, alipokuwa akijifunza, aliandika maelezo kwenye daftari lake lile lile ambalo lilikuwa marafiki wake wa dhati. ### **Safari Mpya ya Biashara** Baada ya miezi mitatu ya mafunzo, Jackobo alihisi yuko tayari kuchukua hatua kubwa. Akizungumza na Juma, alisema: "Juma, nimeweka akiba kidogo. Si nyingi, lakini nataka kuanza biashara yangu ndogo ya kuuza vifaa vya simu. Unafikiri ni wazo zuri?" Juma alitabasamu. "Ni wazo bora kabisa, Jackobo. Dar es Salaam ni jiji la fursa, lakini ni kwa wale wanaothubutu. Mimi nitakusaidia kadri nitakavyoweza." Kwa msaada wa Juma, Jackobo alipata kibanda kidogo karibu na soko la Mwenge na akaanza kuuza vifaa vya simu: chaja, skrini za ulinzi, na vifuniko vya simu. Alianza kwa mtaji mdogo, lakini alijua kwamba mafanikio yanahitaji uvumilivu. ### **Maisha Yanabadilika** Miezi sita ilipita, na biashara ya Jackobo ilianza kuzaa matunda. Wateja walimpenda kwa sababu ya uaminifu wake na huduma nzuri. Alipata kipato cha kutosha kuhamia chumba bora huko Tabata na hata kumudu kuwasiliana na dada zake waliokuwa kijijini. Hata hivyo, siku moja, Halima alitokea kwenye kibanda chake. Alikuwa amepungua sana, macho yake yakiwa yamejaa huzuni. Alisema kwa sauti ya chini, "Jackobo, naomba unisamehe. Nimepitia mambo magumu sana. Yule mtu niliyeolewa naye alinidanganya na kunitelekeza." Jackobo alijikuta ameduwaa. Alihisi mchanganyiko wa hasira na huruma. Lakini kisha alikumbuka mama yake, ambaye kila mara alimwambia kuwa msamaha ni nguzo ya amani ya moyo. "Halima," alisema kwa upole, "nilikuwa na maumivu makubwa uliponiacha, lakini nimejifunza kusamehe. Kila mtu ana safari yake, na maisha hutufundisha kupitia changamoto. Naomba uwe na amani." Halima aliangua kilio, na Jackobo alihisi amani moyoni mwake. Alijua kwamba huu ulikuwa mwanzo wa sura mpya maishani mwake. ### **Nitau Beba Msalaba Wangu – Sehemu ya Tatu** Baada ya Halima kuondoka kwenye kibanda cha Jackobo, moyo wake ulikuwa na mchanganyiko wa hisia. Alijua kwamba msamaha aliompa ulikuwa hatua ya kukata minyororo ya huzuni aliyokuwa nayo kwa muda mrefu. Lakini pia, alitambua kuwa maisha yake yalihitaji mwelekeo mpya. Katika siku zilizofuata, Jackobo alijitosa kikamilifu kwenye biashara yake. Aliendelea kujifunza mbinu mpya za kuvutia wateja, kama vile kutoa punguzo kwa wateja wa mara kwa mara na kuongeza bidhaa mpya kama earphones na betri za simu. Biashara yake ilianza kukua zaidi, na muda si mrefu alianza kufikiria kufungua tawi lingine katika soko la Ilala. ### **Changamoto Mpya** Hata hivyo, siku moja wakati Jackobo alipofika kazini mapema, alikuta kibanda chake kimebomolewa. Ilikuwa ni operesheni ya ghafla ya halmashauri ya jiji kuondoa vibanda visivyo na vibali katika eneo hilo. Alisimama mbele ya mabaki ya kibanda chake, macho yakiwa na machozi. Kila kitu alichojenga kwa miezi mingi kilionekana kuanguka kama jengo la mchanga. Juma, ambaye alikuwa amesikia habari hizo, alifika haraka kumfariji. "Jackobo, najua hili ni pigo kubwa, lakini usikate tamaa. Hii ni Dar es Salaam; kila siku ni vita, lakini kila vita ina mshindi. Tafuta njia nyingine." Maneno hayo yalimgusa Jackobo, lakini hakuwa na nguvu ya kuendelea siku hiyo. Alirudi nyumbani kwake Tabata akiwa amechoka na moyo mzito. Usiku huo, alikaa kwenye kona ya chumba chake na kuandika kwenye daftari lake: *"Siku moja yote haya yatakuwa sehemu ya historia yangu. Hili si mwisho wangu."* ### **Kujenga Upya** Asubuhi iliyofuata, Jackobo aliamka na uamuzi wa kuchukua hatua mpya. Alitumia akiba yake iliyobaki kukodi eneo dogo na la halali katika soko la Ilala. Alijua kuwa itakuwa ngumu kuanza upya, lakini hakutaka kurudi nyuma. Kwa msaada wa Juma, Jackobo alifanikiwa kusimamisha duka dogo la vyuma, likiwa na bidhaa chache za kuanzia. Alijifunza jinsi ya kutumia changamoto kama darasa. ### **Mwanga Katika Giza** Miaka miwili ilipita, na Jackobo alibadilika kutoka kijana aliyekuwa na maumivu na huzuni ya maisha kuwa mfanyabiashara anayeheshimika. Duka lake la vifaa vya simu lilikuwa limekuwa moja ya maduka makubwa katika soko la Ilala, na sasa alikuwa akifundisha vijana wengine wa mtaani jinsi ya kujisimamia. Jackobo hakuwa amesahau maisha aliyotoka. Aliamua kusaidia familia yake kijijini kwa kuwajengea nyumba ndogo na kuwasaidia watoto wa ndugu zake kupata elimu. Ingawa maisha ya Halima hayakuwahi kurejea maishani mwake, alibaki na heshima kwa msamaha aliompa. Katika kila hatua ya maisha yake, Jackobo alijikumbusha maneno ya mama yake: *“Lazima upambane, hata kama maisha yanakukataa. Mwisho wa yote, nguvu zako zitakuletea ushindi.”* Safari ya Jackobo ilikuwa bado inaendelea, lakini sasa alijua kitu kimoja hakika: msalaba wake haukuwa laana, bali ulikuwa sehemu ya safari ya mafanikio. Maisha yalikuwa gumu, lakini hakuruhusu changamoto kumzuia kuona mwanga wa matumaini. ### **Nitau Beba Msalaba Wangu – Sehemu ya Tatu** Baada ya Halima kuondoka kwenye kibanda cha Jackobo, moyo wake ulikuwa na mchanganyiko wa hisia. Alijua kwamba msamaha aliompa ulikuwa hatua ya kukata minyororo ya huzuni aliyokuwa nayo kwa muda mrefu. Lakini pia, alitambua kuwa maisha yake yalihitaji mwelekeo mpya. Katika siku zilizofuata, Jackobo alijitosa kikamilifu kwenye biashara yake. Aliendelea kujifunza mbinu mpya za kuvutia wateja, kama vile kutoa punguzo kwa wateja wa mara kwa mara na kuongeza bidhaa mpya kama earphones na betri za simu. Biashara yake ilianza kukua zaidi, na muda si mrefu alianza kufikiria kufungua tawi lingine katika soko la Ilala. ### **Changamoto Mpya** Hata hivyo, siku moja wakati Jackobo alipofika kazini mapema, alikuta kibanda chake kimebomolewa. Ilikuwa ni operesheni ya ghafla ya halmashauri ya jiji kuondoa vibanda visivyo na vibali katika eneo hilo. Alisimama mbele ya mabaki ya kibanda chake, macho yakiwa na machozi. Kila kitu alichojenga kwa miezi mingi kilionekana kuanguka kama jengo la mchanga. Juma, ambaye alikuwa amesikia habari hizo, alifika haraka kumfariji. "Jackobo, najua hili ni pigo kubwa, lakini usikate tamaa. Hii ni Dar es Salaam; kila siku ni vita, lakini kila vita ina mshindi. Tafuta njia nyingine." Maneno hayo yalimgusa Jackobo, lakini hakuwa na nguvu ya kuendelea siku hiyo. Alirudi nyumbani kwake Tabata akiwa amechoka na moyo mzito. Usiku huo, alikaa kwenye kona ya chumba chake na kuandika kwenye daftari lake: *"Siku moja yote haya yatakuwa sehemu ya historia yangu. Hili si mwisho wangu."* ### **Kujenga Upya** Asubuhi iliyofuata, Jackobo aliamka na uamuzi wa kuchukua hatua mpya. Alitumia akiba yake iliyobaki kukodi eneo dogo na la halali katika soko la Ilala. Alijua kuwa itakuwa ngumu kuanza upya, lakini hakutaka kurudi nyuma. Kwa msaada wa Juma, Jackobo alifanikiwa kusimamisha duka dogo la vyuma, likiwa na bidhaa chache za kuanzia. Alijifunza jinsi ya kutumia changamoto kama darasa. ### **Mwanga Katika Giza** Miaka miwili ilipita, na Jackobo alibadilika kutoka kijana aliyekuwa na maumivu na huzuni ya maisha kuwa mfanyabiashara anayeheshimika. Duka lake la vifaa vya simu lilikuwa limekuwa moja ya maduka makubwa katika soko la Ilala, na sasa alikuwa akifundisha vijana wengine wa mtaani jinsi ya kujisimamia. Jackobo hakuwa amesahau maisha aliyotoka. Aliamua kusaidia familia yake kijijini kwa kuwajengea nyumba ndogo na kuwasaidia watoto wa ndugu zake kupata elimu. Ingawa maisha ya Halima hayakuwahi kurejea maishani mwake, alibaki na heshima kwa msamaha aliompa. Katika kila hatua ya maisha yake, Jackobo alijikumbusha maneno ya mama yake: *“Lazima upambane, hata kama maisha yanakukataa. Mwisho wa yote, nguvu zako zitakuletea ushindi.”* Safari ya Jackobo ilikuwa bado inaendelea, lakini sasa alijua kitu kimoja hakika: msalaba wake haukuwa laana, bali ulikuwa sehemu ya safari ya mafanikio. Maisha yalikuwa gumu, lakini hakuruhusu changamoto kumzuia kuona mwanga wa matumaini. ### **Nitau Beba Msalaba Wangu – Sehemu ya Nne** Miaka mitano ilipita, na maisha ya Jackobo yalibadilika kwa kiasi kikubwa. Hakuwa tena kijana aliyepambana na maumivu ya maisha kwa taabu. Alikuwa amejenga jina lake kama mfanyabiashara maarufu katika sekta ya vifaa vya simu. Duka lake sasa lilikuwa na matawi matatu: moja katika soko la Ilala, lingine Mwenge, na la tatu Buguruni, mahali alipoanza safari yake. Pamoja na mafanikio hayo, Jackobo alibaki mnyenyekevu. Alijua kwamba maisha yanaweza kubadilika ghafla, hivyo kila siku aliheshimu juhudi zake za jana na kujiandaa kwa changamoto za kesho. ### **Kumbukumbu za Nyumbani** Siku moja, alipokuwa akitazama simu yake ofisini, simu ya dada yake mkubwa kutoka kijijini ilimpigia. "Jackobo, kuna tatizo hapa nyumbani. Baba anaumwa sana, na hatuna fedha za matibabu," dada yake alisema kwa sauti ya huzuni. Jackobo alinyamaza kwa muda. Hakukuwa na ukaribu wa dhati kati yake na baba yake tangu utotoni. Baba yake alikuwa mkali na mara nyingi alimpuuza Jackobo, hasa baada ya mama yao kufariki. Lakini Jackobo alijua kuwa hiyo haikuwa sababu ya kumtelekeza. "Nitumie taarifa za hospitali. Nitashughulikia gharama zote," alisema bila kusita. Siku iliyofuata, Jackobo alisafiri hadi kijijini kwa mara ya kwanza baada ya miaka mingi. Alipofika, alikuta baba yake amelala kitandani, akiwa mnyonge na mwenye maumivu. Dada zake walimkaribisha kwa shukrani, wakimwambia jinsi walivyohangaika kwa miezi bila msaada wowote. Jackobo aliketi karibu na baba yake, ambaye alijaribu kuzungumza kwa sauti dhaifu. "Samahani, mwanangu, kwa yote niliyokufanyia. Sikujua kwamba siku moja ungekuwa tumaini la familia hii," baba yake alisema huku machozi yakimtoka. Maneno hayo yalimgusa Jackobo. Alishika mkono wa baba yake na kusema kwa upole, "Usijali, baba. Yaliyopita yamepita. Tupo hapa kwa ajili yako." Jackobo alihakikisha baba yake anapata matibabu bora katika hospitali ya rufaa ya mkoa. Baada ya wiki kadhaa za matibabu, hali ya baba yake ilianza kuimarika, na familia yao ilianza kuungana tena. ### **Kipaji cha Kutoa** Baada ya kurejea Dar es Salaam, Jackobo aliamua kuanzisha mpango wa kusaidia vijana wa mtaani ambao walikuwa wakipitia changamoto kama zile alizopitia. Alifungua kituo cha mafunzo ya ujasiriamali kilicholenga kuwafundisha vijana mbinu za biashara ndogo, jinsi ya kuweka akiba, na jinsi ya kushughulika na changamoto za maisha. Juma, rafiki yake wa karibu, alikuwa mshirika wake mkubwa katika mradi huo. Waliwawezesha vijana wengi kuanzisha biashara zao ndogo, na baadhi yao walifanikiwa hata zaidi ya matarajio yao. ### **Halima Arudi Tena** Miaka kadhaa baada ya Halima kuondoka kwenye maisha ya Jackobo, alijitokeza tena, safari hii akiwa na mtoto mdogo mkononi. Alimtafuta Jackobo katika ofisi yake ya Ilala, macho yake yakiwa yamejaa machozi. "Jackobo, sijui nianzie wapi. Nina mtoto huyu, na baba yake aliniacha. Sina pa kwenda," Halima alisema kwa sauti ya kuvunjika. Jackobo alimwangalia kwa muda mrefu. Alihisi huzuni kwa hali aliyokuwa nayo Halima, lakini pia alijua kwamba maisha yake yalihitaji mipaka. "Halima," alisema kwa sauti ya upole, "nina huruma kwa hali yako, na nitakusaidia kadri ya uwezo wangu. Lakini maisha yangu sasa yamepata mwelekeo tofauti. Nitahakikisha unapata msaada wa kujisimamia, lakini siwezi kurudisha yaliyopita." Halima alilia, lakini alikubali msaada wa Jackobo. Alimtafutia nyumba ndogo ya kupanga na kumsaidia kupata kazi katika moja ya maduka yake. Ingawa hawakurudiana, Jackobo alihakikisha Halima na mtoto wake wanaishi kwa heshima. ### **Maisha Yanaendelea** Jackobo aliendelea na safari yake ya maisha, akijua kuwa kila siku ni fursa mpya. Wakati mwingine, alikumbuka jinsi alivyoanza, akiwa na huzuni, upweke, na ndoto zisizoeleweka. Lakini sasa, alikuwa amejifunza somo kuu: maumivu ya maisha ni daraja la mafanikio. Alisimama dirishani siku moja, akiangalia jiji la Dar es Salaam likiwa hai usiku wa manane, na kuandika kwenye daftari lake: *"Nitauendelea kubeba msalaba wangu, si kwa sababu ni rahisi, bali kwa sababu ni ushuhuda wa safari yangu. Hatimaye, kila hatua ni muhimu."* Nitau Beba Msalaba Wangu – Sehemu ya Tano Mwaka uliofuata, Jackobo alipokea mwaliko kuhudhuria kongamano kubwa la biashara lililokuwa likifanyika katika hoteli maarufu jijini Dar es Salaam. Kongamano hilo lilihusisha wajasiriamali wakubwa na wadogo, wakiwemo viongozi mashuhuri wa sekta ya biashara nchini. Hilo lilikuwa tukio kubwa kwa Jackobo, kwani sasa alikuwa akihesabika kama mmoja wa wajasiriamali wenye mafanikio. Alipofika kwenye ukumbi wa hoteli hiyo, Jackobo alihisi kama yupo ndotoni. Aliwakuta watu waliovaa nadhifu, wakijadili masuala ya biashara kwa shauku. Kila mara alijikumbusha jinsi alivyoanza safari yake akiwa na mtaji mdogo na ndoto zisizo na mwelekeo dhahiri. Wakati wa kikao, mmoja wa waandaaji wa kongamano alisimama na kutangaza, "Leo tunayo heshima ya kumpa nafasi mmoja wa wajasiriamali vijana walioleta mabadiliko makubwa, si tu katika biashara yake, bali pia katika jamii. Tafadhali tumkaribishe Jackobo John!" Ukumbi mzima ulilipuka kwa makofi, na Jackobo alisimama akiwa na machozi ya furaha. Hakuwahi kufikiria kuwa siku moja angeitwa mbele ya hadhira kubwa kama hiyo. Alisimama mbele ya kipaza sauti na kusema kwa sauti ya utulivu: "Safari yangu ni ushuhuda kwamba changamoto za maisha haziwezi kuwa kikwazo cha ndoto zako. Nilianza na kidogo, nikishikilia imani na bidii, na leo ninasimama hapa, nikiwa na deni kubwa la shukrani kwa kila aliyeamini kwangu, hasa mama yangu, ambaye alinifundisha kuwa msalaba wa maisha si laana bali ni ngazi ya mafanikio. Naomba niwahimize, haswa vijana, msikate tamaa. Endeleeni kupambana, hata wakati maisha yanapowakataa." Maneno yake yaliwagusa wengi, na baada ya hotuba hiyo fupi, watu walimjia wakitaka kujifunza zaidi kutoka kwake. Juma Anapokumbwa na Changamoto Wakati Jackobo akianza kufurahia matunda ya juhudi zake, mshirika wake wa karibu, Juma, alikumbwa na matatizo makubwa ya kifamilia. Biashara yake ilianza kuyumba baada ya mke wake kuugua ghafla na gharama za matibabu kuwa kubwa sana. Juma alijaribu kila njia kuokoa biashara yake, lakini hali ilikuwa mbaya. Siku moja, akiwa amejaa huzuni, alimtembelea Jackobo. "Rafiki yangu, sijui nitafanyaje. Niko kwenye hali mbaya sana," alisema kwa sauti ya huzuni. Jackobo alimsikiliza kwa makini, kisha akasema, "Juma, wewe ulinishika mkono wakati sikuwa na kitu. Sasa ni zamu yangu. Usijali, nitakusaidia kujenga upya biashara yako." Jackobo alilipa baadhi ya madeni ya Juma na kuhakikisha biashara yake inasimama tena. Huo ulikuwa ushuhuda wa urafiki wa kweli kati yao. Baada ya miezi michache, Juma aliweza kurejea kwenye hali yake ya kawaida na hata kupanua biashara yake. Kukumbuka Nyumbani Mwaka mmoja baadaye, Jackobo aliamua kurudi kijijini kwa mara nyingine. Safari hii, hakwenda kwa sababu ya tatizo, bali kuonyesha shukrani kwa jamii iliyomlea. Alijenga shule ndogo kwa watoto wa kijijini na kusaidia wakulima wa eneo hilo kupata mbinu bora za kilimo. Kijiji kilijaa shangwe alipowasili. Wazee wa kijiji walimshukuru kwa moyo wake wa ukarimu na bidii ya kuinua maisha ya wengine. Baba yake, ambaye sasa alikuwa na afya njema, alimkumbatia kwa machozi na kusema, "Mwanangu, wewe ni baraka kubwa kwetu. Siku zote nitajivunia kuwa baba yako." Safari Inayoendelea Jackobo alirejea Dar es Salaam akiwa na moyo uliojaa furaha na shukrani. Maisha yake yalikuwa yamejaa masomo mengi: umuhimu wa msamaha, bidii, uaminifu, na kushirikiana na wengine. Alijua kuwa safari yake bado haijafikia mwisho, lakini sasa alikuwa na nguvu ya kutosha kupambana na chochote. Usiku mmoja, akiwa ofisini kwake, alifungua daftari lake na kuandika: "Maisha hayajawahi kuwa rahisi, lakini kila changamoto imekuwa somo. Msamaha umenifungua, bidii imenibeba, na msaada kwa wengine umetengeneza njia yangu. Msalaba wangu ni ushuhuda wa safari yangu." Nitau Beba Msalaba Wangu – Sehemu ya Tano Mwaka uliofuata, Jackobo alipokea mwaliko kuhudhuria kongamano kubwa la biashara lililokuwa likifanyika katika hoteli maarufu jijini Dar es Salaam. Kongamano hilo lilihusisha wajasiriamali wakubwa na wadogo, wakiwemo viongozi mashuhuri wa sekta ya biashara nchini. Hilo lilikuwa tukio kubwa kwa Jackobo, kwani sasa alikuwa akihesabika kama mmoja wa wajasiriamali wenye mafanikio. Alipofika kwenye ukumbi wa hoteli hiyo, Jackobo alihisi kama yupo ndotoni. Aliwakuta watu waliovaa nadhifu, wakijadili masuala ya biashara kwa shauku. Kila mara alijikumbusha jinsi alivyoanza safari yake akiwa na mtaji mdogo na ndoto zisizo na mwelekeo dhahiri. Wakati wa kikao, mmoja wa waandaaji wa kongamano alisimama na kutangaza, "Leo tunayo heshima ya kumpa nafasi mmoja wa wajasiriamali vijana walioleta mabadiliko makubwa, si tu katika biashara yake, bali pia katika jamii. Tafadhali tumkaribishe Jackobo John!" Ukumbi mzima ulilipuka kwa makofi, na Jackobo alisimama akiwa na machozi ya furaha. Hakuwahi kufikiria kuwa siku moja angeitwa mbele ya hadhira kubwa kama hiyo. Alisimama mbele ya kipaza sauti na kusema kwa sauti ya utulivu: "Safari yangu ni ushuhuda kwamba changamoto za maisha haziwezi kuwa kikwazo cha ndoto zako. Nilianza na kidogo, nikishikilia imani na bidii, na leo ninasimama hapa, nikiwa na deni kubwa la shukrani kwa kila aliyeamini kwangu, hasa mama yangu, ambaye alinifundisha kuwa msalaba wa maisha si laana bali ni ngazi ya mafanikio. Naomba niwahimize, haswa vijana, msikate tamaa. Endeleeni kupambana, hata wakati maisha yanapowakataa." Maneno yake yaliwagusa wengi, na baada ya hotuba hiyo fupi, watu walimjia wakitaka kujifunza zaidi kutoka kwake. Juma Anapokumbwa na Changamoto Wakati Jackobo akianza kufurahia matunda ya juhudi zake, mshirika wake wa karibu, Juma, alikumbwa na matatizo makubwa ya kifamilia. Biashara yake ilianza kuyumba baada ya mke wake kuugua ghafla na gharama za matibabu kuwa kubwa sana. Juma alijaribu kila njia kuokoa biashara yake, lakini hali ilikuwa mbaya. Siku moja, akiwa amejaa huzuni, alimtembelea Jackobo. "Rafiki yangu, sijui nitafanyaje. Niko kwenye hali mbaya sana," alisema kwa sauti ya huzuni. Jackobo alimsikiliza kwa makini, kisha akasema, "Juma, wewe ulinishika mkono wakati sikuwa na kitu. Sasa ni zamu yangu. Usijali, nitakusaidia kujenga upya biashara yako." Jackobo alilipa baadhi ya madeni ya Juma na kuhakikisha biashara yake inasimama tena. Huo ulikuwa ushuhuda wa urafiki wa kweli kati yao. Baada ya miezi michache, Juma aliweza kurejea kwenye hali yake ya kawaida na hata kupanua biashara yake. Kukumbuka Nyumbani Mwaka mmoja baadaye, Jackobo aliamua kurudi kijijini kwa mara nyingine. Safari hii, hakwenda kwa sababu ya tatizo, bali kuonyesha shukrani kwa jamii iliyomlea. Alijenga shule ndogo kwa watoto wa kijijini na kusaidia wakulima wa eneo hilo kupata mbinu bora za kilimo. Kijiji kilijaa shangwe alipowasili. Wazee wa kijiji walimshukuru kwa moyo wake wa ukarimu na bidii ya kuinua maisha ya wengine. Baba yake, ambaye sasa alikuwa na afya njema, alimkumbatia kwa machozi na kusema, "Mwanangu, wewe ni baraka kubwa kwetu. Siku zote nitajivunia kuwa baba yako." Safari Inayoendelea Jackobo alirejea Dar es Salaam akiwa na moyo uliojaa furaha na shukrani. Maisha yake yalikuwa yamejaa masomo mengi: umuhimu wa msamaha, bidii, uaminifu, na kushirikiana na wengine. Alijua kuwa safari yake bado haijafikia mwisho, lakini sasa alikuwa na nguvu ya kutosha kupambana na chochote. Usiku mmoja, akiwa ofisini kwake, alifungua daftari lake na kuandika: "Maisha hayajawahi kuwa rahisi, lakini kila changamoto imekuwa somo. Msamaha umenifungua, bidii imenibeba, na msaada kwa wengine umetengeneza njia yangu. Msalaba wangu ni ushuhuda wa safari yangu." Nitau Beba Msalaba Wangu – Sehemu ya Sita Siku zilivyopita, mafanikio ya Jackobo yalizidi kuongezeka. Alikuwa amejitengenezea jina kubwa si tu kama mfanyabiashara maarufu, bali pia kama mtu aliyekuwa mfano wa kuigwa kwa jamii. Hata hivyo, ndani ya moyo wake, Jackobo alihisi bado kuna kazi kubwa ya kufanya. Siku moja, akiwa amekaa ofisini kwake, alipokea simu kutoka kwa rafiki wa zamani ambaye alikuwa ameishi naye mitaani wakati wa kipindi kigumu cha maisha yake. Rafiki huyo, Joseph, alimwambia, "Jackobo, maisha ya vijana walioko mitaani yanazidi kuwa magumu. Nimejaribu kuzungumza na baadhi yao, lakini wanakosa tumaini la maisha. Je, unaweza kufanya kitu?" Maneno ya Joseph yalimgusa Jackobo sana. Alikumbuka maumivu na changamoto alizopitia alipokuwa akiishi mitaani. Alijua kwamba alihitaji kutumia nafasi aliyonayo sasa kuwasaidia vijana hao. Mradi wa "Paa Mpya" Jackobo alianzisha mradi mpya aliouita "Paa Mpya". Lengo la mradi huu lilikuwa kuwasaidia vijana wa mitaani kwa kuwapa makazi ya muda, mafunzo ya ujasiriamali, na msaada wa kielimu. Alinunua kiwanja kikubwa nje kidogo ya jiji la Dar es Salaam na kujenga kituo kilichokuwa na vyumba vya kulala, darasa la mafunzo, na warsha za ufundi. Joseph alikubali kusimamia mradi huo, akishirikiana na timu ya Jackobo. Baada ya miezi kadhaa, vijana wa mitaani walikuwa wakija kwenye kituo hicho, wakiwa na matumaini mapya. Wengine walijifunza ufundi wa kutengeneza simu, wengine walijifunza useremala, na wengine walipata nafasi za masomo kupitia ufadhili wa Jackobo. Kila alipowatembelea, Jackobo alihisi amani moyoni mwake. Aliwaambia vijana hao, "Kila mmoja wenu ana nafasi ya kubadilisha maisha yake. Nilianza bila chochote, lakini leo niko hapa. Mnapaswa kuamini kwamba mnaweza kufanikisha chochote." Changamoto Zinaporejea Licha ya juhudi zake za kusaidia jamii, Jackobo hakuwa salama kutokana na changamoto. Watu fulani waliokuwa na wivu wa mafanikio yake walianza kueneza uvumi kwamba alifanikiwa kwa njia zisizo halali. Maneno hayo yalifika hadi kwenye vyombo vya habari, na kwa muda mfupi, jina la Jackobo lilikuwa kwenye midomo ya watu wengi kwa sababu mbaya. Siku moja, mwandishi wa habari alikuja ofisini kwake na kumwuliza, "Jackobo, watu wanazungumza kwamba mafanikio yako hayako wazi. Unasemaje kuhusu hilo?" Jackobo alitulia, akitabasamu kwa upole, kisha akasema, "Kila mtu ana haki ya kuzungumza kile anachotaka, lakini ukweli hauwezi kufichwa. Nimefanya kazi kwa bidii, nimehangaika, na nimevumilia. Mungu na kazi yangu ni mashahidi wa safari yangu. Sitapoteza muda wangu kwa kuzungumza bali nitaendelea kufanya kazi." Maneno yake yalijaa hekima, na muda si mrefu uvumi huo ulififia. Watu wengi walikuja kuona kwamba mafanikio ya Jackobo yalikuwa matokeo ya juhudi na moyo wake wa kusaidia wengine. Maisha Yanaendelea Kuinuka Baada ya miaka kadhaa, Jackobo alikuwa si tu mjasiriamali, bali pia mshauri wa biashara, mwandishi wa vitabu vya maendeleo, na mchangiaji mkubwa wa maendeleo ya jamii. Alikuwa na familia yake ndogo—alioa na kupata watoto wawili, ambao aliwalea kwa maadili ya upendo na heshima. Usiku mmoja, akiwa nyumbani kwake akitazama watoto wake wakiwa wamelala, alijikuta akifikiria maisha yake yote. Alikumbuka jinsi alivyokuwa kijana mdogo, akitembea mitaani bila matumaini. Sasa, alikuwa baba, kiongozi wa jamii, na mtu ambaye alibadilisha maisha ya wengine. Aliandika maneno haya kwenye daftari lake: "Maisha ni safari isiyo na hakika, yenye vikwazo na furaha. Lakini kila unaposimama na kuamua kupambana, unakuwa na nafasi ya kufanikisha ndoto zako. Nitauendelea kubeba msalaba wangu, si kwa sababu ni rahisi, bali kwa sababu ni jukumu langu kubadili dunia yangu." Safari ya Jackobo ilikuwa ushuhuda wa kweli wa jinsi binadamu anaweza kushinda changamoto, kuishi kwa upendo, na kuacha alama isiyofutika duniani. Nitau Beba Msalaba Wangu – Sehemu ya Saba Miaka iliendelea kusonga, na Jackobo alizidi kuwa mtu wa mfano kwa wengi. Kila hatua aliyochukua iliwapa wengine motisha na matumaini mapya. Licha ya mafanikio yake makubwa, Jackobo hakuwahi kusahau asili yake au mafunzo aliyoyapata kutoka kwa maisha magumu ya zamani. Siku moja, alipokuwa ofisini kwake, alipokea barua ya mwaliko kutoka kwa chuo kikuu maarufu nchini, wakimtaka aje kuwa mgeni rasmi kwenye mahafali ya wanafunzi wa ujasiriamali. Walitaka kusikia hadithi yake ya maisha kama somo kwa wahitimu. Jackobo alikubali mwaliko huo. Alipofika siku ya mahafali, ukumbi ulikuwa umejaa wahitimu, wazazi, na waalimu. Wengi walikuwa wamesikia habari za safari yake na walikuwa wakisubiri kwa hamu kusikia kutoka kwake. Hotuba Yenye Mguso Aliposimama mbele ya hadhira, Jackobo alianza kwa sauti ya utulivu: "Miaka mingi iliyopita, niliishi mitaani, nikitembea huku na huko nikitafuta chakula cha siku. Wakati huo, sikujua nini hatma yangu. Lakini jambo moja nililojifunza ni kwamba, kila mmoja wetu ana nafasi ya kubadilisha maisha yake. Mafanikio hayaji kwa bahati; yanakuja kwa bidii, uvumilivu, na imani." Aliendelea kwa kueleza changamoto alizopitia na jinsi alivyoamua kutumia kila pigo kama darasa. Alihimiza wahitimu wasikate tamaa hata pale wanapokutana na matatizo. "Unapokutana na vikwazo, kumbuka kuwa hiyo ni sehemu ya safari yako. Kamwe usiache kuona ndoto yako, hata kama mazingira yanakataa. Tafuta njia ya kuendelea mbele. Ndoto yako inaweza kuwa tumaini la wengine." Hotuba yake ilimalizika kwa makofi makubwa na shangwe. Baadhi ya wahitimu walijikuta wakibubujikwa na machozi, wakiguswa na maneno yake. Kujitolea kwa Vijana Baada ya tukio hilo, Jackobo aliamua kuongeza juhudi katika kuwasaidia vijana. Aliunda mfuko wa elimu uliolenga kutoa ufadhili kwa wanafunzi wasiojiweza lakini wenye vipaji. Alishirikiana na taasisi mbalimbali kuhakikisha kuwa vijana kutoka familia masikini wanapata fursa ya kujifunza na kufanikisha ndoto zao. Moja ya vijana waliopata msaada wa Jackobo ni Asha, msichana mdogo kutoka kijijini aliyekuwa na ndoto ya kuwa daktari. Kupitia msaada wa Jackobo, Asha alifanikiwa kumaliza masomo yake na kuwa daktari mwenye mafanikio. Siku moja, Asha alimtembelea Jackobo akiwa na zawadi ndogo ya shukrani. "Mzee Jackobo, msaada wako umenifanya niwe hapa leo. Nitahakikisha natumia elimu yangu kuwasaidia wengine, kama ulivyonisaidia," alisema kwa heshima kubwa. Maneno hayo yalimgusa Jackobo sana. Aliona kwamba juhudi zake zilikuwa zikileta mabadiliko makubwa. Kujifunza Kuishi kwa Amani Katika maisha yake ya baadaye, Jackobo alijifunza thamani ya kuishi kwa amani na kuwaunganisha watu. Alianzisha vikao vya majadiliano kwa wajasiriamali na viongozi wa jamii, akilenga kupunguza migogoro na kuimarisha ushirikiano. Alipoangalia maisha yake, Jackobo alitambua kwamba msalaba wake ulikuwa daraja lililomfikisha mbali. Changamoto zake hazikumvunja bali zilimjenga. Kila siku alikuwa na nguvu ya kusema: "Nitauendelea kubeba msalaba wangu, kwa sababu nimejifunza kwamba maisha siyo tu kuhusu kufanikisha ndoto zako, bali pia kuhusu kuwasaidia wengine kufanikisha zao." Safari ya Jackobo haikufikia mwisho, lakini ilikuwa imejaa matunda ambayo wengine walifaidika nayo, na alibaki kuwa nuru kwa wengi waliokuwa wakihitaji mwanga wa matumaini. 😙😙itaendelea 💖💖 🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️🙋‍♂️INAENDELEA 😉😉😉😉😉😄😄😄😄 Nitau Beba Msalaba Wangu – Sehemu ya Nane (Imeandikwa na DIRECTOR13) Jackobo alizidi kufanikisha maisha yake, lakini ndani ya moyo wake, alihisi kama bado kuna kitu hakijakamilika. Alikuwa na mali, heshima, na jamii iliyompenda, lakini bado kulikuwa na pengo ndani ya nafsi yake. Usiku mmoja, akiwa amekaa sebuleni mwake, macho yake yakiwa yameelekezwa kwenye picha ya marehemu mama yake, alijiuliza, "Je, mama angekuwa hai, angejivunia mimi?" Alikuwa amepata kila kitu alichowahi kutamani, lakini kwa namna fulani, hakuhisi amekamilika. Barua Isiyotarajiwa Asubuhi moja, Jackobo alipokea barua kutoka kwa mtu aliyemtaja kama dada yake wa kambo—mtoto wa baba yake na mwanamke mwingine ambaye hakuwahi kumjua. Barua hiyo ilikuwa na maneno machache lakini yenye uzito mkubwa: "Jackobo, najua hujawahi kunijua, lakini mimi ni dada yako, Mariam. Tumeteseka sana huku kijijini, na baba anazidi kudhoofika. Tafadhali, njooni tuunganike tena kama familia." Jackobo alishika barua ile kwa mikono yenye mtetemeko. Alijua kuwa alishamsamehe baba yake, lakini hakuwahi kufikiria kuhusu watoto wengine wa baba yake. Je, atawakubali? Baada ya kutafakari kwa muda, aliamua kusafiri kwenda kijijini. Kurudi Kijijini Alipowasili, alikuta kijiji bado kikiwa na mazingira yale aliyoyakumbuka—nyumba za matope, watoto wakicheza bila viatu, na wazee wakikaa kwenye kivuli cha miti wakizungumza kwa sauti za chini. Alipofika nyumbani kwa baba yake, alikuta mzee huyo akiwa amelala kwenye kitanda cha miti, mwili wake ukiwa mwembamba na dhaifu. Machozi yalimtoka bila kutegemea. "Baba," aliita kwa sauti ndogo. Mzee huyo aligeuka taratibu na kumwangalia Jackobo kwa macho yaliyojaa majuto na upendo kwa wakati mmoja. "Mwanangu, nilifikiri hutanisamehe milele," aliongea kwa sauti dhaifu. Jackobo alishika mkono wa baba yake na kusema, "Baba, nimeshamsamehe zamani. Nipo hapa kwa ajili yako na familia yetu." Mariam, dada yake wa kambo, alitoka nje huku akifuta machozi. "Nilihisi hautakubali kutufahamu," alisema kwa sauti ya huzuni. Jackobo alimkumbatia kwa nguvu, akihisi kuwa mzigo wa maisha yake umepungua. Sasa alikuwa na familia mpya, na alijua kuwa ilikuwa jukumu lake kuhakikisha wanakuwa pamoja. Uamuzi Mpya Baada ya siku chache kijijini, Jackobo alifanya uamuzi mkubwa—alijenga nyumba mpya kwa baba yake na familia yake. Alihakikisha kuwa watoto wa dada zake wanapata elimu nzuri, na zaidi ya yote, aliamua kutumia sehemu ya utajiri wake kuleta maendeleo kijijini. Alianzisha mradi wa maji safi, akajenga shule ya msingi, na kusaidia wakulima kwa pembejeo bora. Kijiji kilianza kubadilika, na watu walimwona Jackobo kama shujaa wao. Siku moja, akiwa amekaa na baba yake kwenye kiti cha mbao nje ya nyumba mpya, mzee huyo alisema, "Jackobo, najua nilikukosea sana. Lakini fahari yangu ni kwamba umekuwa mtu bora kuliko nilivyowahi kufikiria. Samahani, mwanangu." Jackobo alitabasamu na kusema, "Baba, maisha ni safari. Tumejifunza kupitia makosa yetu. Cha muhimu ni kwamba tumefika hapa, pamoja." Kwa mara ya kwanza maishani, Jackobo alihisi amani kamili. Aliandika kwenye daftari lake: "Msalaba wangu haukuwa wa mateso, bali wa mafanikio. Na sasa, nimeukamilisha." (ITAENDELEA...) mwandishi:DIRECTOR13 Nitau Beba Msalaba Wangu – Sehemu ya Tisa (Imeandikwa na DIRECTOR13) Jackobo alirudi Dar es Salaam akiwa na moyo uliojaa utulivu. Safari yake ya kurudi kijijini ilikuwa na maana kubwa kwake—alikuwa amepata familia aliyodhani ameipoteza milele. Lakini pamoja na hayo, alijua kuwa bado kulikuwa na mengi ya kufanya. Siku moja, alipokuwa ofisini kwake, alitembelewa na Joseph, rafiki yake wa zamani aliyesimamia mradi wa Paa Mpya. Uso wa Joseph ulikuwa na wasiwasi, jambo ambalo lilimfanya Jackobo kugundua kuwa kulikuwa na tatizo. "Jackobo, kuna jambo linatokea," Joseph alianza kwa sauti ya tahadhari. "Nini kimetokea, Joseph?" Jackobo aliuliza huku akimsikiliza kwa makini. "Mradi wetu unakumbwa na changamoto. Kuna watu wanajaribu kutufanyia hujuma. Wanaeneza uvumi kwamba unatumia mradi huu kwa manufaa yako binafsi." Jackobo alishusha pumzi nzito. Alijua kwamba mafanikio yake hayakuwa yamewapendeza kila mtu. Wapo waliomtazama kwa jicho la wivu na wengine walitaka aanguke. "Sijashangaa, Joseph," alisema kwa utulivu. "Lakini hatuwezi kuruhusu hili lituvunje moyo. Tutaendelea mbele." Shinikizo na Msukumo Mpya Hali ilizidi kuwa mbaya. Vyombo vya habari vilianza kuandika habari zisizo za kweli kuhusu Jackobo, zikidai kuwa alikuwa akitumia misaada aliyokusanya kwa manufaa binafsi. Mambo yalifikia hatua ambapo baadhi ya wafadhili wake walianza kujiondoa. Kwa mara ya kwanza baada ya muda mrefu, Jackobo alihisi shinikizo kubwa. Usiku mmoja, akiwa peke yake nyumbani, alijikuta akijiuliza, "Je, nitaweza kustahimili haya yote? Je, nilifanya makosa kujaribu kusaidia wengine?" Lakini akakumbuka maisha aliyopitia—kutoka mitaani hadi hapa alipofika. Alijua kuwa safari yake haikuwa rahisi, na changamoto hizi zilikuwa sehemu ya msalaba alioubeba. Siku iliyofuata, alikutana na waandishi wa habari na kusema maneno machache lakini yenye maana kubwa: "Nimepitia mengi maishani mwangu, lakini sikuwahi kukata tamaa. Sitaanza sasa. Kama kuna mtu anadhani anaweza kunifanya niachane na ndoto yangu ya kusaidia vijana wa mitaani, basi atashindwa. Sitaacha kufanya jambo jema kwa sababu ya maneno ya watu." Matamshi yake yaliwasha moto wa matumaini kwa waliomwamini. Wafadhili waliokuwa wakiondoka walirudi, na jamii ilianza kumtazama tena kama shujaa wao. Ushindi Dhidi ya Chuki Miezi michache baadaye, ukweli ulijulikana—wale waliokuwa wakieneza uvumi dhidi ya Jackobo walikuwa na nia mbaya ya kutaka kuharibu sifa yake ili wao wenyewe wapate nafasi ya kushika miradi yake. Baada ya ukweli huo kufichuka, Jackobo alishuhudia wimbi jipya la watu waliotaka kushirikiana naye. Alitambua kuwa, pamoja na majaribu yote, bado alisimama imara. Siku moja, akiwa kwenye kituo cha Paa Mpya, alisimama mbele ya vijana waliokuwa wakipata mafunzo na kusema, "Maisha yatakutupa chini mara nyingi. Watu watakupinga, wengine watataka uanguke. Lakini ukisimama imara, hakuna kinachoweza kukuzuia kufanikisha ndoto zako. Nitauendelea kubeba msalaba wangu, kwa sababu hii ndiyo safari yangu." Uso wake ulikuwa na tabasamu la ushindi, huku akitazama jinsi maisha yake yalivyobadilika—kutoka kijana aliyepoteza matumaini hadi mtu aliyekuwa msaada kwa wengi. (ITAENDELEA...) Nitau Beba Msalaba Wangu – Sehemu ya Kumi Miezi michache baada ya kushinda vita dhidi ya wanaotaka kuharibu sifa yake, Jackobo aliendelea na juhudi zake za kusaidia jamii. Mradi wa Paa Mpya ulikuwa umeimarika zaidi, na idadi ya vijana waliopata msaada wake ilizidi kuongezeka. Hata hivyo, maisha yalikuwa na jaribio jingine zito lililomsubiri—jaribio ambalo lingepima uvumilivu wake kwa kiwango cha juu zaidi. Simu ya Usiku Usiku mmoja, akiwa amelala, simu yake iliita kwa nguvu. Aliposikia mlio huo, moyo wake ulipata hofu isiyoelezeka. Simu za usiku wa manane mara nyingi zilikuwa na habari mbaya. Alipoangalia skrini, aliona jina la Joseph likiangaza. Alijua kwamba rafiki yake huyo hakuwa mtu wa kumpigia simu bila sababu ya msingi. "Joseph, kuna nini?" aliuliza kwa sauti ya wasiwasi. "Jackobo... ni baba yako... amepatwa na tatizo kubwa!" sauti ya Joseph ilisikika kwa mshangao. Jackobo alishtuka. "Tatizo gani? Tafadhali, niambie!" "Alianguka ghafla na sasa yupo hospitalini... hali yake si nzuri," Joseph alijibu kwa huzuni. Bila kupoteza muda, Jackobo aliruka kitandani na kuendesha gari moja kwa moja hadi hospitalini. Njia nzima, mawazo yalikuwa yanamzonga. Alimpenda baba yake, japokuwa walikuwa na historia ngumu. Sasa alikuwa katika hatari, na Jackobo alihisi maumivu makali moyoni. Alipofika hospitalini, alimkuta Mariam akiwa nje ya chumba cha wagonjwa mahututi, macho yake yakiwa yamevimba kwa kilio. "Daktari yupo wapi?" Jackobo aliuliza kwa haraka. Mariam alimtazama kwa macho yenye huzuni na kusema, "Daktari alisema hali yake ni mbaya sana... wanajitahidi, lakini..." Maneno hayo yalichoma moyo wa Jackobo kama moto. Alihisi kama dunia yake yote ilikuwa inazidi kumwendea mrama. Uso kwa Uso na Kifo Dakika chache baadaye, daktari alitoka chumbani akiwa na uso wenye huzuni. "Jackobo, pole sana..." alisema kwa sauti ya upole. Jackobo alihisi miguu yake ikilegea. Alijua maana ya maneno hayo kabla hata daktari hajaendelea. "Samahani... tumefanya kila tuwezalo, lakini baba yako ameaga dunia." Kwa mara ya kwanza baada ya muda mrefu, Jackobo alihisi maumivu makali sana. Macho yake yalijaa machozi, lakini hakutaka kuanguka mbele ya dada yake. Alijikaza, lakini ndani yake, alihisi amevunjika. Alienda chumbani na kumtazama baba yake aliyelala bila uhai. Alishika mkono wake baridi na kusema kwa sauti ya chini, "Baba, nilitamani muda zaidi... lakini nashukuru kwa kila kitu." Katika moyo wake, hakukuwa na chuki tena. Aliamini kwamba kila mtu ana nafasi ya pili, na alikuwa amemsamehe baba yake kabla ya kifo chake. Msiba na Funzo la Maisha Mazishi ya baba yake yalihudhuriwa na watu wengi kutoka kijijini. Jackobo alisimama mbele ya kaburi la baba yake na kusema maneno mazito: "Maisha ni safari fupi. Hakuna anayejua lini atatoka hapa duniani. Lakini cha muhimu ni urithi tunaouacha nyuma. Baba yangu alikuwa na mapungufu yake, lakini pia alikuwa sehemu ya safari yangu. Nitamkumbuka daima, na nitaishi kwa heshima yake." Baada ya msiba huo, Jackobo alijifunza jambo moja muhimu—msalaba wake haukuwa tu mzigo wa majaribu, bali pia ulikuwa daraja la kumfikisha kwenye hatima yake. Aliendelea na kazi yake ya kusaidia jamii, akiwa na lengo moja kubwa: kuacha dunia ikiwa mahali pazuri zaidi kuliko alipoikuta. Mwisho wa Safari? Siku moja, akiwa ameandika maneno kwenye daftari lake la kumbukumbu, alitabasamu na kusema kwa sauti ya chini: "Sijui mwisho wa safari yangu ni lini, lakini ninajua kitu kimoja—nitauendelea kubeba msalaba wangu, mpaka pumzi yangu ya mwisho." (MWISHO.) thanks for all #simulizimedian #simulizizaonline.blogspot.com #DIRECTOR13 #MWANDISHI WA GOOGLE #Author publisher #tanzania support #kenya support #author md